εύκοιλος

εὔκοιλος, ο (Μ)

αυτός που έχει μεγάλη κοιλιά, ο κοιλαράς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -κοιλος (< κοιλία υποχωρητικά), πρβλ. μεγαλό-κοιλος, υδρό-κοιλος].